@^-^@ ดวงใจของพ่อ @^-^@

"สิ่งหนึ่งที่ประทับตราตรึงอยู่ในดวงใจของผมคือ ซาร่าห์ ลูกสาววัย 10 ขวบ ผู้ซึ่งมีกล้ามเนื้อเท้าไม่ครบมาตั้งแต่กำเนิด แกจจึงต้องใช้สายรัดเท้าอยู่ตลอดเวลา วันหนึ่งในฤดูใบไม้ผลิอันแสนสดใส แกกลับจากโรงเรียนมาบอกผมว่าได้เข้าร่วมการแข่งขันในวันกีฬาสีของโรงเรียนด้วย วันนั้นจะมีการแข่งขันกีฬาหลายประเภทด้วยกัน แต่ความที่ลูกต้องใช้สายรัดเท้าอยู่ตลอดเวลา ความคิดผมวิ่งไปตรงคำถามที่ว่า จะปลอบลูกว่ายังไงดีถึงจะไม่เสียกำลังใจ ผมสงสัยว่าเวลานักกีฬาของตัวเองแพ้ โค้ชดังๆเขาให้กำลังใจนักกีฬาของเขายังไงกันหนอ จะใช้คำพูดยังไงดีนะ แต่ก่อนที่ผมจะคิดเรียบเรียงคำพูดได้ ซาร่าห์ก็แหงนหน้ามองผม และพูดกับผมว่า "พ่อจ๋า!!หนูเป็นต่อนะ" ผมก็คิดว่านั่นสินะทางโรงเรียนเขาคงจะจัดที่ให้ซาร่าห์ ได้เปรียบเด็กปรกติคนอื่นหน่อย อาจจะต่อคะแนนให้ หรือคงให้ออกวิ่งล่วงหน้าเด็กอื่นๆได้อย่างนั้นกระมั่ง แต่แล้วยังไม่ทันได้พูดอะไร ซาร่าห์ก็พูดขึ้นมาว่า "ไม่ใช่หนูได้คะแนนพิเศษหรือได้แต้มต่ออะไรหรอกนะคะ ที่หนูเป็นต่อก็เพราะหนูต้องพยายามมากกว่าคนอื่นไงค่ะ" นี่แหละครับซาร่าห์ ดวงใจของผม

สแตน ฟราเกอร์

เพื่อนๆๆก็เหมือนกัน ทำตัวเองให้เป็นต่อคนอื่นใกล้จะสอบadmissionแล้ว พยายามมากๆๆนะจ้ะ ขอให้โชคดีทุกคนเลย สู้ๆสู้ตายจ้า